snorkelen

We worden om 8.15u opgehaald door de duikschool om ons naar de haven te brengen. Het is vandaag een nationale feestdag, een soort bevrijdingsdag, en wij weten nu wat ze dan gaan doen....naar zee. Ontelbaar veel bootjes vertrokken met Vietnamezen de zee op.
Wij gaan naar Cham island, 15 km varen. De heenweg vinden de kids erg saai want het is dik 5 kwartier varen en we zitten achterop onder een afdak tegen de zon en er is dan niet zoveel te doen.
Bij de 1e snorkelplek aangekomen gaan we enthousiast te water. Fien, als een volleerde duiker, van de boot gesprongen. Floris toch maar via het laddertje want het was best een sprong. KOUD!!!! Ondanks onze wetsuits is het freezing. Ollie durft opeens zijn gezicht niet meer in het water te doen en schreeuwt moord en brand maar na 5 minuten liggen wij allemaal te genieten van de onderwaterwereld. We hadden al gelezen dat Vietnam niet de beste snorkel/duikplekken heeft, maar het valt ons mee. Verschilend koraal met gekleurde kleine en grote vissen. Blauwe zeesterren en ik zie nog een soort rots op de bodem die een stofzuiger nadoet, echt! Bij de 2e snorkelplek houden de kids het vanwege de kou voor gezien, wat jammer is maar begrijpelijk. Daarna varen we naar het eiland waar we een voortreffelijke lunch krijgen. Teveel om op te noemen maar vis, groenten, vlees en rijst in overvloed. Normaal als we gingen backpacken kwam ik altijd een paar kilo lichter terug maar ik vrees dat nu alleen mijn portomonnee lichter is. Het ontbijt is elke ochtend met ei en dan eten we vaak 2x warm. We hebben het gezellig met andere Nederlanders, die ook met hun 3 kids reizen. Leuk om ervaringen uit te wisselen. Nou hebben wij deze reis slecht voorbereid (wat deels bewust was omdat we wilden backpacken maar al doende beetje tegenvalt), maar zij deden er een schepje bovenop door op Schiphol te staan zonder visum. Zij konden dus huiswaarts en visum gaan halen bij het consulaat. De kids hadden nog tijd voor een zandkasteel en dan varen we terug. Lekker uitwaaien op het bovendek, want de zon is weg. 's Avonds eten we weer in de straat, waar de vriendelijkheid van die mensen het wint van de kwaliteit van het eten. We wilden eigenlijk naar iets anders lopen maar ze stonden zo blij te zwaaien. Ollie speelt met hun zoon, wij spelen uno met zijn vieren.